50plus… eee… niemożliwe, że już tyle !!!
50plus…
W moim pierwszym wpisie odniosę się do problemu, który między innymi przyczynił się do stworzenia bloga. Kilka dni temu przeczytałam artykuł w internecie pod tytułem „Kobieta po pięćdziesiątce: dbaj o siebie mądrze” no i nie ukrywam zdenerwowałam się…. znowu ten głupi stereotyp, że po 50-tce to tylko laski nam brakuje, stałego miejsca w poczekalni do lekarza, najlepiej chustka na głowę i przepraszać, że się jeszcze żyje… nawet nikt nie miał odwagi podpisać się pod tym „pouczającym” artykułem.
Jestem wkurzona…
W sumie nie wiem dlaczego się tak wkurzyłam… ale się wkurzyłam i już…. może jakaś dziwna jestem… Moja reakcja na pewno jest związana z tym, że ten artykuł oddaje ogólne nastawienie do osób przekraczających ten umowny wiek. Zauważam to na każdym kroku… tak się składa, że podjęłam studia podyplomowe… ale o tym napisze trochę więcej w innym wpisie, lecz w tym miejscu chciałabym przytoczyć sytuację, która potwierdza, że osoby, które przekroczyły pięćdziesiątkę są jakby niewidzialne.
Ewidentnym tego przykładem są projekty reklamowe jakie robimy na studiach, w ramach których mamy między innymi wskazać grupę docelową. W 90 procentach, te grupy zazwyczaj zamykaj się w granicy 45-plus. Na jednych zajęciach zapytałam, a dlaczego nie 50-plus lub 60-plus… popatrzyli na mnie jakbym się z choinki urwała… chyba grupa nie do końca zdaje sobie sprawę ile faktycznie mam lat… hehe
Sami sobie to robimy…
Nie wiem dlaczego tak jest, ale chyba sami sobie to robimy, ciągłym narzekaniem używając wszechobecnego zwrotu typu… w moim wieku nie wypada tego czy tamtego… Co najdziwniejsze, to w każdym okresie naszego życia stawiamy, sobie lub innym, nieprzekraczalne granic. Gdy tylko zaczniemy rozumieć co do nas się mówi, to słyszymy już zakazy i nakazy od najmłodszych lat. Dla przykładu: chłopcom nie wypada płakać, a dziewczynkom nie wypada podrywać chłopców… im więcej lat nam przybywa, tym sztywniejsze nakładamy sobie ramy.
Viollet - to ja..:))
Nazywam się Violetta Cieśla, a mój pierwszy wpis pojawił się na blogu, w lipciu 2016 roku, gdy miałam 53 lata..:)) Pisząć bloga, chcę pokazać, że bez względu na wiek oraz okoliczności, które lubią nas zaskakiwać, w każdej chwili można spełniać swoje marzenia..!!! Moim zamiarem jest dzielenie się pozytwywnym nastawieniem oraz tym, co przynosi codzienność, nie patrząc na to, czym nas życie zaskakuje, czy też jaki „plus” mamy..:))
1 Comments